Veel mensen met diabetes gebruiken een vingerprik om hun glucosewaarde te meten. Onprettig en bovendien maar een momentopname. Anderhalf jaar geleden ruilde Diana Lindemans deze manier van meten in voor sensortechnologie. “Ik heb nu veel beter inzicht in mijn glucosewaarden en dat maakt me rustig.”
Een rustiger gevoel, helder inzicht, een betere gezondheid, een vrijer sociaal leven en meer nachtrust. Het moet mensen met diabetes als muziek in de oren klinken. Tot voor kort was van dit alles bij Diana nog geen sprake. Zo’n twaalf jaar geleden werd bij deze bijna 57-jarige chemisch analiste diabetes-type 2 ontdekt. Bij toeval. “Voor iets anders ging ik naar het ziekenhuis. Uit de onderzoeken kwam dat ik deze vorm van diabetes had. Het verbaasde mij, want ik had nooit last gehad van bekende symptomen zoals veel dorst en vaak moeten plassen.” Desondanks moest Diana wel worden behandeld. Want de hoge en lage glucosewaarden die gepaard gaan met diabetes type 2 zijn op termijn schadelijk voor onder meer hart, vaten en nieren.
De beperking van vingerprikken
Diana kreeg eerst medicatie, via de huisarts en de diabetesverpleegkundige. Deze medicijnen konden haar hoge (hyper) waardes echter niet voldoende naar beneden brengen. “Daarom zijn we via het ziekenhuis begonnen met insulineprikken. Met eenmaal per dag prikken konden we de diabetes enigszins onder controle houden.” Maar het bleef een raadsel op welke momenten Diana precies last had van de hoge glucosewaarden. En dus was het onduidelijk wat het gunstigste tijdstip was om insuline te prikken. Dat had alles te maken met de meetmethode. “Ik mat de glucosewaarden door een vingerprik. Met een speciaal prikapparaatje prikte ik in mijn vinger, waarbij een druppel bloed vrijkwam. Negen van de tien keer leken de waardes goed. Maar als ik in het ziekenhuis alles goed liet onderzoeken, waren die waardes toch niet in orde.” Een lang verhaal kort: de vingerprik mat de glucose accuraat, alleen was het een momentopname die niet duidelijk maakte wanneer Diana’s pieken precies optraden. “Was dat een uur na een maaltijd, of twee uur? Geen idee.”
Bang om 's nachts een hypo te krijgen
Graag wilde Diana een vollediger beeld van haar glucosewaarden, ook voor haar gezondheid was dit erg belangrijk. In de hypers, zodat ze wist wanneer ze insuline moest spuiten. Maar zeker ook in de hypo’s. “Ik was vooral bang om ’s nachts een hypo te krijgen. Dat heeft ermee te maken dat mijn oma op die manier ooit in een coma is geraakt. Ik ben alleenstaand, dus er zou niemand zijn om me dan te helpen.” In haar zoektocht naar meer inzicht werd Diana door haar diabetesverpleegkundige gewezen op de FreeStyle Libre glucosesensor van Abbott. “Nu zo’n anderhalf jaar geleden heb ik die op haar advies aangeschaft. Het is een sensor die al wat langer bestaat voor mensen met diabetes-type 1, maar ook is ontwikkeld voor mensen zoals ik, met diabetes-type 2.” De FreeStyle Libre is een ronde sensor ter grootte van een dikke munt van 2 euro. “Met een applicator bevestig je die op de achterkant van je bovenarm. Daar registreert de FreeSyle Libre het glucosegehalte in het weefselvocht. Dat gebeurt elke minuut, 1440 keer per dag.”
Technologische ontwikkelingen
De data zijn op verschillende manieren uit te lezen. Diana zelf gebruikt daarvoor haar smartphone en de gratis app FreeStyle LibreLink. “De data verschijnen in een overzichtelijke grafiek. Die je, mits je daarvoor toestemming geeft, eenvoudig kunt delen met bijvoorbeeld ouders, familie en vrienden, maar ook met je behandelend arts in het ziekenhuis.” Die laatste kan mede aan de hand van het dagprofiel bijvoorbeeld de behandeling aanpassen. De voordelen van de FreeStyle Libre zijn legio, volgens Diana. “Het is vooral fijn dat ik van dat toch wel pijnlijke vingerprikken af ben. Natuurlijk is dat een goede meetmethode, maar het is wel een incidentele meting. De FreeStyle Libre is niet alleen comfortabel, maar geeft mij een volledig beeld van mijn glucosewaarden. Al moet ik erbij zeggen dat er ook wat kleine nadelen zijn, zoals de prijs. In mijn specifieke geval kom ik namelijk niet voor vergoeding vanuit de zorgverzekering in aanmerking. Ook de moet je de FreeStyle Libre sensor elke 14 dagen vervangen, dat vind ik relatief kort. Maar de technologische ontwikkelingen gaan hard. Zo is er al een FreeStyle Libre 3, die de gegevens automatisch naar de app stuurt, zonder dat je hoeft te scannen.”
Beter inzicht in glucosewaarden
Eigenlijk zijn dit alleen nog maar wat technische voordelen. Belangrijker is de vraag wat de FreeStyle Libre Diana in haar dagelijks leven heeft gebracht. Ze noemt vooral rust. “Ik heb nu veel beter inzicht in mijn glucosewaarden en dat maakt me rustig. Bovendien gaat er een alarm af zodra mijn glucose boven of onder een bepaalde, door mij ingestelde waarde komt. Op mijn werk schrokken mijn collega’s zich een ongeluk toen ze dat geluid hoorden. Maar voor mij is het prettig te weten dat het alarm me wakker zal maken als er ’s nachts sprake is van een hypo.” En zo geeft dat harde geluid haar, hoe tegenstrijdig dat ook klinkt, rust. “Ik slaap beter door die wetenschap. Ook mijn sociale leven heb ik weer opgepakt, omdat ik nu goed tussen de maximale en minimale glucosewaarde kan blijven. Bij een dreiging van een hyper spuit ik nu insuline, en als mijn glucose juist te laag wordt, eet ik wat. De op termijn schadelijke pieken in mijn glucosegehalte komen minder voor. En door deze inzichten kon ik ook stoppen met de insuline, want we hadden de glucosewaardes onder controle. Natuurlijk is dat vooral goed voor mijn gezondheid, uiteindelijk toch het belangrijkste.”
De hier gedeelde meningen zijn van Diana, en vertegenwoordigen niet noodzakelijk die van Abbott. De verstrekte informatie is niet bedoeld als vervanging voor professioneel medisch advies. Individuele symptomen, situaties en omstandigheden kunnen verschillen. Raadpleeg je arts of gekwalificeerde zorgverlener met betrekking tot je aandoening en de juiste medische behandeling.
ADC-78002 v1 07/23
Volg ons op social