Wypełnij krótki Formularz pomocy technicznej. Sprawdź, czy Twój telefon jest na aktualnej liście urządzeń kompatybilnych. ADC-113595 v1.0
Dostawa oczekiwana w 2-3 dni robocze
Bezpieczne płatności
Koszyk jest pusty
Chcesz kupować nasze produkty?
Zapoznaj się z naszym czujnikiem FreeStyle Libre 2 lub pakietem startowym i dodaj go do koszyka.
Cukrzyca nie jest jednolitą chorobą, lecz grupą chorób metabolicznych różniących się etiologią, patomechanizmem i zalecanym sposobem postępowania. Jednym z jej mniej znanych rodzajów jest cukrzyca typu 3, inaczej nazywana cukrzycą wtórną. Czym jest ta przypadłość, jakie są jej przyczyny i jak ją leczyć?
Spis treści:
Cukrzyca to zespół chorób metabolicznych, których cechą wspólną jest hiperglikemia, czyli podwyższone stężenie glukozy we krwi. Bezpośrednią przyczyną hiperglikemii jest niedostateczne i/lub zaburzone wydzielanie insuliny przez komórki beta trzustki albo nieprawidłowe działanie tego hormonu. W konsekwencji glukoza, będąca składnikiem odżywczym, nie jest transportowana do komórek ciała i gromadzi się w krwiobiegu. Za to zaburzenie może odpowiadać wiele różnych czynników. Przebieg poszczególnych typów choroby oraz nasilenie objawów mogą się znacznie różnić [2, 4].
Istotnymi różnicami pomiędzy cukrzycą typu 1, 2 i 3 są ich przyczyny oraz przebieg. Cukrzyca typu 3 jest wywoływana przez konkretny czynnik – najczęściej inną chorobę, przyjmowane leki lub działanie substancji chemicznych (np. alkoholu).[1] W terminologii medycznej, zgodnie z klasyfikacją cukrzycy zaproponowaną przez WHO, taki rodzaj schorzeń formalnie określany jest jako „inne określone typy cukrzycy”. Natomiast nazwy „cukrzyca wtórna”, „typu 3” czy „cukrzyca 3c” mają charakter potoczny [4].
W przypadku cukrzycy typu 3 mechanizm zaburzeń gospodarki węglowodanowej różni się w zależności od przyczyny. Niektóre czynniki wywołujące chorobę prowadzą do bezpośredniego lub pośredniego uszkodzenia trzustki, inne – do zmniejszenia ilości insuliny, a jeszcze inne skutkują narastającą insulinoopornością, czyli obniżoną wrażliwością obwodowych receptorów insulinowych [2,3]. Oporność na działanie insuliny oznacza, że nawet przy prawidłowej lub nadmiernej jej produkcji nie pełni ona właściwie swoich funkcji, czyli nie transportuje glukozy z krwiobiegu do komórek ciała.
W przypadku cukrzycy typu 3 za upośledzenie wydzielania insuliny i/lub obniżoną wrażliwość tkanek na insulinę mogą odpowiadać m.in.:
U osób chorych na cukrzycę typu 3 początkowo mogą pojawiać się typowe objawy wynikające z hiperglikemii, czyli zbyt wysokiego poziomu glukozy we krwi. Są to m.in.:
Wraz z postępem choroby, w następstwie długotrwałej hiperglikemii, osoby cierpiące na cukrzycę stają się bardziej podatne na infekcje, mogą też zauważać suchość skóry oraz trudności w gojeniu się ran.
Cukrzyca typu 3 ma inną etiologię niż cukrzyca typu 1 i 2, dlatego – mimo podobieństwa wielu objawów – mogą również występować symptomy charakterystyczne dla chorób zewnątrzwydzielniczych trzustki lub innych zaburzeń, takie jak:
Rozwój cukrzycy typu 3 może być powolny i przez wiele lat nie dawać wyraźnych objawów. Dlatego tak ważne jest, aby szczególnie osoby ze zwiększonym ryzykiem zachorowania – czyli cierpiące na choroby predysponujące do rozwoju cukrzycy lub przyjmujące leki diabetogenne – regularnie poddawały się badaniom kontrolnym [7].
W przypadku cukrzycy wtórnej, będącej powikłaniem innej przypadłości, leczenie powinno w pierwszej kolejności obejmować opanowanie choroby pierwotnej. Jeśli zaburzenie gospodarki węglowodanowej ma umiarkowany charakter, nie doszło do trwałych uszkodzeń, a przyczyną są zaburzenia endokrynologiczne, leczenie farmakologiczne może okazać się wystarczające. Należy jednak liczyć się z przewlekłym charakterem schorzenia i możliwością konieczności wdrożenia insulinoterapii w celu unormowania poziomu glukozy we krwi.
Zasady leczenia cukrzycy typu 3 są podobne do tych stosowanych w innych typach cukrzycy. Przede wszystkim postępowanie musi być dostosowane indywidualnie do potrzeb pacjenta. Podstawą terapii jest stosowanie się do zaleceń diabetologa oraz regularna samokontrola glikemii. Pozytywne efekty może przynieść zbilansowana dieta, regularna aktywność fizyczna, a także wsparcie psychologiczne i terapeutyczne.
Bibliografia:
Redakcja: Agencja Musqo
ADC-111464 v1.0
Dzięki temu nie przegapisz nowych artykułów i zdrowych przepisów
Za chwilę zostaniesz przekierowany na stronę, która może nie należeć do firmy Abbott.
Ta strona przeznaczona wyłącznie dla mieszkańców Polski. Jeśli jesteś rezydentem innego kraju, skontaktuj się z lokalnym oddziałem firmy Abbott.
.svg){kind=logo}
Śledź Nas