Episode 3

Een diagnose die alles verandert

Ingrid kreeg de diagnose diabetes type 1 op haar 22e tijdens haar studie criminologie. “Het voelde als een harde klap,” vertelt ze. “Ik dacht dat ik al mijn plannen moest opgeven: mijn studie, een leuke job en het stichten van een gezin.” Maar ze besloot al snel haar dromen niet op te geven en haar leven zo goed mogelijk te organiseren. Het resulteerde in een mooie carrière en een gelukkig gezin met twee zonen.

Christophe kreeg de diagnose op vijfjarige leeftijd. “Ik herinner me weinig van de tijd voor mijn diabetes,” vertelt hij. Zijn ouders merkten op dat hij veel dorst had, vermagerde en opnieuw bedplaste. Na een lang proces volgde de diagnose. “Voor mijn ouders was het een grote impact, voor mij als kind leek het minder zwaar. Ik dacht zelfs dat ik na mijn ziekenhuisopname weer taart en snoep mocht eten.” Pas later begreep hij de ernst van zijn aandoening.

Uitdagingen en keuzes

Voor Ingrid en Christophe is diabetes een constante factor in hun leven, ook op het werk. Ingrid omschrijft diabetes als “iets wat je niet op pauze kunt zetten.” Christophe voegt toe: “Je hebt altijd een soort rugzak bij je. Of je nu thuis bent of op je werk, diabetes vraagt voortdurende aandacht.”

Bij sollicitaties kozen beiden ervoor om in eerste instantie niets te zeggen over hun diabetes. “Werkgevers moeten je aannemen op basis van je kwaliteiten en vaardigheden, niet je medische geschiedenis,” zegt Ingrid. Pas later besloot ze open te zijn, wat volgens haar leidde tot meer begrip en samenwerking. Christophe is het daarmee eens: “Openheid creëert vertrouwen, zeker als je uitlegt wat een hypo is en hoe collega’s je kunnen helpen.”

De impact van technologie

Dankzij nieuwe technologieën, zoals sensoren en insulinepompen, is het voor mensen met diabetes eenvoudiger geworden om hun bloedsuikerspiegel te monitoren. Maar dit brengt ook nieuwe uitdagingen met zich mee. “Soms verliezen mensen zich in die technologie,” zegt Christophe. “Het constant checken van je waarden kan voor extra stress zorgen.” Ingrid herkent dit: “Tijdens mijn huisbezoeken controleer ik mijn waarden in de auto om hypo’s te voorkomen. Het blijft een constante balans.”

Vooroordelen

Helaas stuiten mensen met diabetes nog steeds op vooroordelen en beperkingen, vooral bij het kiezen van bepaalde beroepen. Christophe vertelt: “In België kunnen mensen met diabetes nog steeds geen piloot worden. Zelfs bij de politie staan beperkingen in de regelgeving, terwijl de technologie inmiddels zover is dat veel risico’s kunnen worden geminimaliseerd.” Ingrid vult aan: “Diabetes wordt soms als een zwakte gezien, terwijl het ook discipline en doorzettingsvermogen vraagt – eigenschappen die juist op de werkvloer van pas komen.”

Een uitdaging, geen beperking

Ondanks de constante aandacht die diabetes vraagt, benadrukken Ingrid en Christophe dat het geen obstakel hoeft te zijn om je dromen na te jagen. Ingrid: “Met een goede planning en discipline kan je alles bereiken wat je wilt.” Christophe vult aan: “Diabetes leert je plannen en omgaan met uitdagingen, en dat kan je positief inzetten in je werk.”

Ze moedigen iedereen met diabetes aan om in hun ambities te blijven geloven. “Je leeft mét diabetes, maar je laat je leven niet beheersen door diabetes,” zegt Christophe. “Het is een uitdaging, maar het is geen beperking.”